Historia

W powiecie płońskim, w gminie Czerwińsk nad Wisłą, położona jest na niewielkim wzgórzu wioska o bogatej historii. Nad nią góruje mała szkółka, z której, kto odchodzi,      z wielkim sentymentem i łezką w oku wspomina szkolne dzieje. 

W drugiej połowie XIX wieku plac pod budowę szkoły podarował Tomasz Jakubiak. Pierwszym nauczycielem krzewiącym oświatę był pan Pałucki, jego dzieło kontynuował z niegasnącą pasją pan Ciechanowski, który zaczął uczyć w 1870 roku. W dalszych latach swą nauczycielską posługę pełnił pan Płatek, a od roku 1906 pan Dudkiewicz. Podstawowym językiem wykładowym był język rosyjski, jedynie raz w tygodniu nauczano języka polskiego.

XX wiek nie szczędził przykrych incydentów związanych z oświatą w Radzikowie, gdyż w czasie I wojny światowej, w roku 1915, wojska radzieckie spaliły budynek szkoły. Od 1918 roku szkoła znajdowała się u gospodarzy, a stamtąd przeniesiona została do pałacu folwarcznego. Po rozebraniu dworu szkołę znów przeniesiono do pana Kołodziejskiego i pana Majerkiewicza. W ówczesnej szkole pracowali w charakterze nauczycieli pan Smoliński i  Górnicki, pani Żółtowska i pan Józef Jakubiak. Od roku 1927 do wybuchu II wojny światowej pracował w szkole pan Hieronim Paradowski.  

Po II wojnie światowej, w lutym 1945 roku wznowiono naukę w szkole. Zajęcia w pomieszczeniach wynajmowanych od pana Kołodziejskiego i pana Majerkiewicza prowadziły: pani G. Paradowska i pani D. Jakubiak. Rok później dołączyli do grona nauczycieli Państwo Maria i Stefan Marchlewscy. Szkoła realizowała naukę w zakresie sześciu klas szkoły podstawowej. Od 1949 roku rozpoczął w niej swą pedagogiczną posługę pan Władysław Choroś. 

Młodzież uzupełniała swoją wiedzę na różnych kursach wieczorowych. Każdego roku prowadziła na działce szkolnej poletko doświadczalne dla różnych gatunków roślin oleistych, szczególnym zainteresowaniem i dużą popularnością cieszyła się kukurydza. W szkole istniał również punkt biblioteczny, z którego korzystali uczniowie i ich rodzice. Należy podkreślić, że ówcześni mieszkańcy Radzikowa bardzo chętnie pracowali społecznie na rzecz szkolnych inicjatyw. Już w roku 1953 z inicjatywy Komitetu Rodzicielskiego i kierownictwa szkoły, edukacja dzieci i młodzieży odbywała się w świetlicy strażackiej.

W 1957 roku podjęto decyzję o budowie szkoły na działce po dawnym folwarcznym pałacu. Powołano Komitet Budowy Szkoły, który przy ogromnym udziale mieszkańców Radzikowa, w pocie czoła budował miejsce, gdzie młodzi mieszkańcy mogli się edukować. Budynek oddano do użytku 31 sierpnia 1963 roku. Przez następny rok urządzano teren wokół placówki. Szkoła piękniała z dnia na dzień. Z każdym rokiem oddawała społeczeństwu ogromne przysługi. To tu działały zespoły artystyczne, organizowano różne formy pracy z młodzieżą. W roku szkolnym 1964/1965 w szkole pracowało już pięciu nauczycieli: pan W. Choroś, pani M. Choroś, pani W. Chudzińska, pani J. Szyperska i pani W. Stopczyńska. Teraźniejsze lata nadal owocują. Wciąż posyłane dzieci chętnie zdobywają wiedzę. Wielu absolwentów – niejednokrotnie już rodziców- z ogromną pasją wspiera działania dydaktyczno – wychowawcze nauczycieli. W bardzo miłej, kameralnej atmosferze odbywają się uroczystości szkolne, na których aktorami są właśnie uczniowie szkoły noszącej od 2005 roku zaszczytne imię Henryka Sienkiewicza.